Dinozaury

( sł. Ewa Stadtmuller, muz. Urszula Borkowska)

1. Dinozaurów nie ma z nami dawno już.

Nawet ślady ich przysypał czasu kurz. Można spotkać dinozaura tylko w snach, jak paprocie skubie wielkie, że aż strach.

2. Tam gdzie kiedyś tych paproci szumiał las, leżą złoża węgla, który grzeje nas. A gdzie góry i doliny że ho, ho, było kiedyś pełne piasku morza dno.

3. Tam gdzie fale rozmawiały: bul, bul, bul, pozostała w głębi ziemi biała sól. Czy ktoś mógłby czas zatrzymać? Chyba nie. Jak tu będzie za lata tysiąc? Kto to wie?

Bajeczka 

Narysuję Zamek. Sama!
Zaraz się otworzy brama
i po złotych wbiegnę schodach.
Może w zamku króla spotkam?

Z wielkim wózkiem pełnym lalek
przez balową idę salę.
Tańczą damy i rycerze...
Kto do tańca mnie wybierze?

Nikt nie wybrał. Tańczę sam.
Może jestem źle ubrana?
Nagle spojrzał smok spod oka.
Mamo ja się boję smoka!

Więc uciekam przez krużganki.
Mijam okna, drzwi i klamki.
Tu otwarte, tam zamknięte,
a smok łapie mnie za piętę.
Na skakance za mną skacze,
on się śmieje, a ja płaczę.

Wtem z pomocą biegnie paź:
- Prędko do tej wieży właź!
Razem z wózkiem i z lalkami
ukryj się za tymi drzwiami!

Ale smok nie rezygnuje.
Gryzie kłódkę! Ogniem pluje!
- Nie rób smoku tyle wrzasku!
Jesteś tylko na obrazku!
Zamek też! I złota brama!
Rysowałam wszystko sama!